Pablo Atchugarry’s vader, ook kunstenaar, bracht hem de liefde voor het vak bij. Niet zonder resultaat: Pablo hield zijn eerste solotentoonstelling in Montevideo (Uruguay) toen hij pas 18 was. Hij ontwikkelde zich niet enkel als kunstschilder, maar ook als gevierd kunstenaar met materialen als cement, hout en metaal.
De tentoonstellingscatalogus Arbre(s)/Tree(s) verscheen ter gelegenheid van de gelijknamige tentoonstelling in het Félicien Ropsmuseum en het Maison de la Culture te Namen. Centraal staat de boom in de kunst, van de oudheid tot op heden.
In Bruegel Revisited zoeken gerenommeerde Vlaamse kunstenaars aan de hand van fotografie, grafiek, installaties, video en film naar een antwoord op de vraag wat Breugel kan betekenen voor de 21e eeuw. Als locatie voor deze tentoonstelling werd gekozen voor het Kasteel van Bouchout, gelegen in de Nationale Plantentuin in Meise.
Deelnemende kunstenaars:
Herman Asselberghs, Anne Daems, Building Transmissions & Douglas Park, Vincent Meessen, Hans Op De Beeck, Arno Roncada, Katrien Vermeire, Angelo Vermeulen, Dirk Zoete.
Curator: Prof. dr. Hilde Van Gelder, Lieven Gevaert Research Centre for Photography and Visual Studies
Het beeldhouwwerk van Hilde Van Sumere, geboren te Beersel (B) in 1932, wordt getypeerd door een krachtige soberheid. Soms monumentaal, dan weer kleiner, bestaat het telkens uit composities met een heldere, geometrische vormgeving.
Octave Landuyt (Gent, 1922), schilder, graveur, beeldhouwer, designer, ontwerper van toneeldecors, juwelen en wandtapijten, behaalde vele prijzen voor zijn plastisch oeuvre en voor industrieel design. Zijn werken zijn te vinden in talrijke binnen- en buitenlandse musea.
Toen Félicien Rops op zijn eenenveertigste in Parijs ging wonen, werd hij reeds beschouwd als de best betaalde illustrator van de stad. De publicatie van zijn satirische litho’s in België hadden het pad naar de grote afbraak geëffend. Toen hij ook nog het frontispice voor de bundel Epaves van Baudelaire mocht verzorgen, was zijn naam gemaakt.
Reeds vijftig jaar staat het oeuvre van beeldhouwer, juwelenontwerper en graficus Hubert Minnebo in de kijker. Niet op de eerste rij, maar ook niet meer weg te denken. Buiten de modes van de dag en de idolen van de markt, altijd trouw aan de eigen vormentaal. Tussen realisme en idealisering. Zonder zelfoverschatting, én met een onmiskenbare noblesse d’âme.
Vrouwen van Vlaanderen is een bezoekersgids bij de gelijknamige drieledige tentoonstelling over de geschiedenis van Vlaanderen, met in de hoofdrol de vrouwen van Vlaanderen: de gravinnen en de gravendochters. Welke rol speelden zij in de bewogen evolutie van Vlaanderen van de 9e tot de vroege 16e eeuw?
Walter Vilain (°1938) debuteerde eind de jaren vijftig. Hoewel hij een leerling van Paul Delvaux was, koos hij reeds vroeg de weg van de lyrische abstractie.
De Brusselse kunstenares Hélène Riedel (1901-1991) bekleedt een bijzondere plaats in de schilderkunst van haar tijd. Riedel heeft op eigenzinnige wijze een eigen stijl en een hoogst persoonlijke thematiek ontwikkeld, los van de grote kunststromingen.
Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen is een eerbiedwaardige instelling met een omvangrijke collectie schilderijen, beelden en tekeningen. De verzameling is voornamelijk van Vlaamse en Belgische origine en bezit internationale allure. Bezoekers komen er genieten van Jean Fouquet, Antonello da Messina, Jan Van Eyck, Quinten Massijs, de altaarstukken van Rubens en zijn tijdgenoten…
George Grards (1901-1984) bijdrage aan de hedendaagse kunst bewaart diepe banden met de grote traditie van de Belgische en Franse beeldhouwers. Zijn levensblijheid, zijn geloof in de mens – geloof dat moest zijn als de natuur: grenzeloos – en zijn vertrouwen in de kunst, vormen het spirituele testament van deze kunstenaar, die voorrang aan de geest, de droom en de poëzie verleende. De uitvoerige en rijkelijk geïllustreerde monografie bevat bijdragen van Marcel van Jole, Marie-Rose Bentein, Eugénie De Keyser en Jacky Legge en Marc Secret. De oeuvrecatalogus werd opgemaakt door Marie-Anne Gheeraert.
Ondanks enig veldonderzoek is onze kennis van het sacrale bij de Mumuye erg beperkt. Bij al deze niet-gehiërarchiseerde groepen, die tweeledig en antinomisch samengesteld zijn, overheerst het va-complex dat een rijke semantische betekenis heeft, waarbij naargelang de omstandigheden bepaalde accenten primeren. De religieuze macht huist in sacrale voorwerpen waarover de ouderen waken.
‘Ik ben Rops, deugdzaam zijn kan ik niet en hypocriet wil ik niet’. Dit credo zal de Belgische fin-de-sièclekunstenaar Félicien Rops zijn leven lang huldigen. Zijn tekeningen, gravures en illustraties weerspiegelen zijn vrije levensstijl en creatieve geest.
Aristoteles schreef het reeds: ‘De deugd is het juiste midden tussen twee ondeugden’.
Sinds mensenheugenis is de strijd tussen goed en kwaad een inspiratiebron voor kunstenaars.
Mieke Teirlinck (Brugge, 1959) is een bijzonder gedreven en bedreven kunstenares. Met haar geheel eigen penseeltoets schilderde Mieke Teirlinck in 15 jaar tijd een steeds meer beklijvend figuratief oeuvre bijeen dat vooral broosheid en weerloosheid vorm geeft.
