‘Ik ben Rops, deugdzaam zijn kan ik niet en hypocriet wil ik niet’. Dit credo zal de Belgische fin-de-sièclekunstenaar Félicien Rops zijn leven lang huldigen. Zijn tekeningen, gravures en illustraties weerspiegelen zijn vrije levensstijl en creatieve geest.
Aristoteles schreef het reeds: ‘De deugd is het juiste midden tussen twee ondeugden’.
Sinds mensenheugenis is de strijd tussen goed en kwaad een inspiratiebron voor kunstenaars.
Mieke Teirlinck (Brugge, 1959) is een bijzonder gedreven en bedreven kunstenares. Met haar geheel eigen penseeltoets schilderde Mieke Teirlinck in 15 jaar tijd een steeds meer beklijvend figuratief oeuvre bijeen dat vooral broosheid en weerloosheid vorm geeft.
De Japanse kunstenaar Hiroshi Harada verruilde meer dan veertig jaar geleden zijn geboorteland voor Parijs om er als schilder op zoek te gaan naar een nieuwe artistieke taal en structuur.
Emile Van Doren (1865-1949) was een landschapsschilder, zijn leven lang. Hij schilderde aan de Belgische kust, in Brugge en in Zeeland, in de groene rand rond Brussel en aan de Schelde. Maar hij is vooral bekend als onvermoeibaar schilder van de Kempen.
Dit boek voor jong en oud van Ingrid Godon en Paul Verrept verschijnt naar aanleiding van de tentoonstelling Emile Van Doren. De schilder en zijn landschap in C-Mine Genk (15 april 2015 – 13 juni 2015).
Musea en kindervreugde. Onverenigbaar? Verkeerd, zo blijkt uit de ervaringen van Mooss. De organisatie zet zich al jaren op geheel eigen en innovatieve manier in voor kunst- en erfgoededucatie op maat van kinderen, jongeren en hun begeleiders.
Het echtpaar Urvater had een passie voor kunst en artiesten. Man Ray, Max Ernst, Wilfredo Lam en Roberto Matt behoorden tot hun persoonlijke vriendenkring. In de jaren 1950 en ‘60 bouwden Bertie en Gigi Urvater een indrukwekkende collectie uit, in de eerste plaats gerenommeerd voor haar surrealistische en abstracte werken. Om hun schatten gepast te huisvesten, ontwierp architect André Jacqmain nabij Brussel een bijzonder museum-huis, dat nu, na meer dan één poging en vele tegenslagen, in dit boek opnieuw in zijn oorspronkelijke glorie hersteld wordt.
Het echtpaar Urvater had een passie voor kunst en artiesten. Man Ray, Max Ernst, Wilfredo Lam en Roberto Matt behoorden tot hun persoonlijke vriendenkring. In de jaren 1950 en ‘60 bouwden Bertie en Gigi Urvater een indrukwekkende collectie uit, in de eerste plaats gerenommeerd voor haar surrealistische en abstracte werken. Om hun schatten gepast te huisvesten, ontwierp architect André Jacqmain nabij Brussel een bijzonder museum-huis, dat nu, na meer dan één poging en vele tegenslagen, in dit boek opnieuw in zijn oorspronkelijke glorie hersteld wordt.
Knokke-Heist is sinds 1880 uitgegroeid van twee kustdorpen en twee polderdorpen tot een kunstminnende badplaats met een hoog lifestyle gehalte. Schilders vonden van bij het begin van het impressionisme schoonheid en rust aan zee, in de onmetelijke duinvlakten en in de aangrenzende polderweiden.
In vijf jaar tijd maakte Hugo Duchateau (° Tienen, 1938) meer dan 1000 aquarellen. Hij schilderde ze, selecteerde, wikte en woog, liquideerde om uiteindelijk 200 exemplaren over te houden. Dit alles resulteerde in een sublieme tentoonstelling in de Begijnhofkerk van Sint-Truiden en in dit kunstboek.
Knokke-Heist is sinds 1880 uitgegroeid van twee kustdorpen en twee polderdorpen tot een kunstminnende badplaats met een hoog lifestyle gehalte. Schilders vonden van bij het begin van het impressionisme schoonheid en rust aan zee, in de onmetelijke duinvlakten en in de aangrenzende polderweiden.
Een prachtige monografie over het werk van Felix De Boeck (1898-1995), meester van de abstract kunst. Felix De Boeck is één van de weinigen die doorheen zijn artiestenloopbaan steeds gepeild heeft naar de ziel van de dingen.
Impressionisten in Knocke & Heyst verschijnt ter gelegenheid van de gelijknamige tentoonstelling in het cultureel centrum Scharpoord (van 24 november 2007 tot 20 januari 2008). Deze tentoonstelling omvat de periode 1870-1914 aan de hand van meer dan 200 schilderijen bijeengebracht uit privéverzamelingen en Belgische en Duitse musea.
Het Museum voor Schone Kunsten Oostende bezit veruit de belangrijkste collectie werken van de Oostendse kunstschilder Léon Spilliaert (1881-1946) in openbaar bezit. Het is een verzameling die sinds de jaren dertig van de vorige eeuw systematisch werd opgebouwd.
