Vaak gaat het om datgene wat de maatschappij liever verborgen houdt, waar men bij voorkeur het hoofd van afwendt. Haar onderwerpen worden compleet geïsoleerd en zonder franjes weergegeven, geheel zonder decorum. Heel vaak draait het om pijn en eenzaamheid. Om bizarre schoonheid eigenlijk waar we blind voor geworden zijn. Maar onder de toetsen van olieverf vinden we ook met regelmaat humor en zelfspot. Schijnbaar moeiteloos smeedt ze uitersten tot een symbiose. En hoewel ze alle franje overboord gooit en altijd alleen maar de kern voor ogen houdt, kijk je steeds naar ogenschijnlijk sfeervolle, oogstrelende taferelen. Je ziet schoonheid, maar wie wat langer en met een meer indringende blik kijkt – de schone schijn voorbij – ervaart ook de pijn die ze met verf vorm heeft gegeven. Het is deze combinatie die haar werk zo uniek maakt.
Sculptures of the Nigerian Middle Belt
€75.00De twintigste-eeuwse etnografische literatuur heeft zich in hoofdzaak gefocust op de sculpturale tradities van de etnische groepen van Zuid-Nigeria, terwijl de meer noordelijke gebieden grotendeels terra incognita bleven. Daarin kwam verandering met een studie uit 2013 van Jan Strybol. Hij wees erop dat vele culturen in deze regio nog hun eigen specifieke sculpturale traditie hebben, althans tot kort geleden.
