In zijn stillevens is de tafel een steeds terugkerend motief. De aandacht van de schilder gaat daarbij uit naar de schikking van de voorwerpen, die hij meteen een onbepaalde, geheimzinnige poëzie meegeeft. In de schilderijen waarin figuren in een interieur zijn geplaatst, lijkt de tijd stil te staan. De personages zijn in zichzelf gekeerd, haast onverschillig. Pose en/of gebaar worden vastgelegd. Het zijn voorstellingen van het dagelijkse gekenmerkt door een poëtische, zachte expressiviteit.
Het laatste station van de wereld
€17.95Emile Van Doren (1865-1949) was een landschapsschilder, zijn leven lang. Hij schilderde aan de Belgische kust, in Brugge en in Zeeland, in de groene rand rond Brussel en aan de Schelde. Maar hij is vooral bekend als onvermoeibaar schilder van de Kempen.
Dit boek voor jong en oud van Ingrid Godon en Paul Verrept verschijnt naar aanleiding van de tentoonstelling Emile Van Doren. De schilder en zijn landschap in C-Mine Genk (15 april 2015 – 13 juni 2015).