André Verroken

In de periode van 1980 tot 1995 blijft hij op een constante en inventieve manier als zuivere meubelontwerper werken. Hij beschouwt zichzelf eerder als een ‘late roeping’. De gebruikte elementen en composities, die steeds opnieuw terugkeren, verwijzen (…) naar wat in de loop van de geschiedenis al is bedacht en gemaakt. Dat heeft niets te maken met nostalgie. Ik probeer in mijn ontwerpen slechts de continuïteit in de architectonische traditie te herstellen en te bestendigen. Beelden uit het verleden, archetypen, bestaande meetkundige figuren tracht ik op een zodanige manier te gebruiken dat een eigen vocabularium ontstaat. (…) Ik ben steeds op zoek naar de meest kernachtige vorm van iets.