€9.90
Gaston Eysselinck (1907-1953) is een boeiende figuur van de Belgische avant-gardearchitectuur. Meesterwerken als zijn eigen woning in Gent (1930-31) en het P.T.T./R.T.T.-gebouw in Oostende (1945-1952) zijn hoogtepunten in de Belgische architectuur van de twintigste eeuw.
Uitverkocht
Op amper 23-jarige leeftijd bouwt hij een uitzonderlijke hoekwoning in Gent; een woning die aansluit bij de voorbeelden van de ‘Internationale Stijl’ in Europa. Voor zijn woning ontwierp hij in 1932 metalen buismeubilair dat nu deel uitmaakt van de collectie van het Design museum Gent.
Dit is het eerste volume in een reeks beknopte monografieën over markante realisaties van vermaarde architecten.
Al twintig jaar bouwt Frank Missotten Villabouw (Wijnegem) prachtige klassewoningen in die typische stijl van de streek (De Kempen). Dit boek geeft je een rondleiding in enkele van die prachtige huizen.
De Japanner Toyo Ito is een van de leidende figuren binnen de hedendaagse architectuur. Ter gelegenheid van Brugge 2002 werd hem gevraagd een tijdelijke constructie te ontwerpen op de Burg, het historische hart van de stad waar ooit de indrukwekkende Sint-Donaaskathedraal stond.
Dit fotoboek is geheel gewijd aan het Oostendse Kursaal. Marc Dubois opent met een verhelderend essay over de bewogen ontstaansgeschiedenis van dit casino, terwijl een gedicht van Hedwig Speliers de sfeer in de badstad vertolkt.
In het boek FRAGMENT licht architect Koen Bogaert in 12 artikels enkele opmerkelijke projecten uit zijn bouwkundig oeuvre. Teksten, tekeningen en foto’s (Liesbet Goetschalckx) krijgen aparte pagina’s en kunnen niet alleen los van elkaar gelezen worden, maar werken ook aanvullend. Zo krijgt de lezer niet alleen het (logische) architecturale verhaal en keuzes die schuilen achter elk individueel project maar krijgt hij gaandeweg ook inzicht in de algemene filosofie en de esthetische vormentaal van de architect.
De Basiliek van Koekelberg, de Nationale basiliek van het Heilig Hart, werd gebouwd naar aanleiding van de 75e verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid en was een wens van koning Leopold I.
Vittorio Simoni begon zijn loopbaan als interieurarchitect, maar besliste al snel om architect te worden. In zijn eerste interieurprojecten in de jaren tachtig waren functionaliteit en eenvoud reeds van primair belang, zonder daarbij te vervallen in koel minimalisme.
