Renato Nicolodi (BE) geniet voornamelijk bekendheid vanwege zijn sculpturen, maar fotografeert en schildert ook. De architecturale dimensie staat steeds centraal in zijn oeuvre. Zijn werken lijken vaak onduidelijke constructies die het midden houden tussen grafmonument en militair bouwwerk. Herinnering is daarbij een terugkerend thema. De Argentijn Juan Paparella (AR) woont en werkt in Brussel. Zijn op aluminium afgedrukte zwartwit-foto’s tonen anonieme figuren in charmante settings. Ze zijn handgeschilderd in diepzwart en roepen een bepaalde tristesse op, maar ook nieuwsgierigheid en medelijden. Als toeschouwer wil je ze als het ware uit de schaduw in het licht brengen. Maar ze blijven hopeloos onbereikbaar. Georges Rousse (FR) woont en werkt in Parijs. Reeds op jonge leeftijd ontpopt hij zich tot gepassioneerd fotograaf, maar na het ontdekken van de land art en het zwarte vierkant van Malevitsj begint hij installaties te maken in verlaten locaties. Het worden unieke, vergankelijke kunstwerken waarbij de sites getransformeerd worden tot picturale ruimtes die enkel in zijn foto’s zichtbaar worden.
Het laatste station van de wereld
€17.95Emile Van Doren (1865-1949) was een landschapsschilder, zijn leven lang. Hij schilderde aan de Belgische kust, in Brugge en in Zeeland, in de groene rand rond Brussel en aan de Schelde. Maar hij is vooral bekend als onvermoeibaar schilder van de Kempen.
Dit boek voor jong en oud van Ingrid Godon en Paul Verrept verschijnt naar aanleiding van de tentoonstelling Emile Van Doren. De schilder en zijn landschap in C-Mine Genk (15 april 2015 – 13 juni 2015).