Kunst

In het PMCP Permekemuseum te Jabbeke heeft van 15 juni tot 15 september de hommagetentoonstelling Johan Tahon te gast bij Permeke plaats. Zowel in de atelierruimtes als in de tuin werden beelden opgesteld die een boeiende dialoog met het werk van de gastheer aangaan.

Eeuwenlang was Brugge een zeer voorname culturele aantrekkingspool. Materiële welvaart vormde immers een perfecte voedingsbodem voor mecenaat en artistieke creatie. Veel particulier kunstbezit kwam mettertijd in de Brugse openbare collecties terecht die momenteel tot de belangrijkste verzamelingen ter wereld worden gerekend. Meer dan 360 kunstschatten worden in deze pocketuitgave in kleur gereproduceerd.

Hoewel hij aan het zintuiglijke en tastbare gehecht is, wil Antoon de clerck (°1923) het momentane overstijgen en een universeel gevoel van tijd en ruimte aanwezig stellen. In een door hem zelf uitgedacht fictief museum toont hij op zeer realistische wijze hoogtepunten uit de moderne schilderkunst. Doorkijken bieden zicht op een fragment van La danse van Matisse, een zorgvuldig opgebouwd retrospectief van Paul Klee of bezoekers bij een Ellsworth Kelly. Hij werpt een koel en registrerend licht op deze kunstwerken die hij als lichtpunten in de moderne kunst beschouwt.

Door naar Afrika te trekken herleidde Miquel Barceló zijn bestaan tot het meest essentiële. Hij ging daarbij tot het uiterste en werkte bij temperaturen van meer dan 50 °C aan tal van aquarellen en tekeningen waarvan het papier krulde van de droogte en waarop het woestijnzand de verf invulde met stof. De binding met het Afrikaanse volk veroorzaakte bij Barceló een waarachtige kloof met de westerse beschaving en dreef hem tot picturale excessen. Enrique Juncosa schreef ‘Poemas Africanos’ bij de stillevens van Barceló die in dit boek werden gereproduceerd.

In deze tin box steken een unieke selectie van 8 recente indrukwekkende marines van Anselm Kiefer. Anselm Kiefer (°1945) behoort samen met Georg Bazelitz, Jörg Immendorf, Markus Lüpertz en A.R. Penck tot de voornaamste vertegenwoordigers van de zgn. ‘Neue Deutsche Malerei’ ook neo-expressionisme genoemd. Door hun zeer expressieve en energieke manier van schilderen, worden deze kunstenaars ook als ‘Nieuwe Wilden’ bestempeld.

Anh Duong heeft zich de afgelopen jaren geconcentreerd op portretten van groot formaat en beduidend kleinere zelfportretten. Deze laatste zijn als dagboeknotities, momentopnames van een stemming, een gevoel en een enkele keer een handeling. Ook de grote portretten, vaak van vrienden zoals o.a. dat van Peter MacGough, zijn scherpe, zeer geladen registraties en mede daardoor erg fascinerend.